
หากมองหานักรบแห่งยุคสมัยหนึ่ง สปาร์ตัน นับว่าเป็นหนึ่งในนักรบที่มีประวัติศาสตร์ของยุค แม้ว่าจะมีช่วงระยะเวลาความยิ่งใหญ่อยู่เพียงสั้นๆเท่านั้น แต่ความยิ่งใหญ่ของชนเผ่าและอารยธรรมนั้น ไม่ได้ด้อย ทั้งยังมีความแข็งแกร่ง แข็งแรง อยู่เหนือกว่าชนชาติอื่นใดในยุค ตามประวัติศาสตร์ของกรีก ซึ่งมีหลักฐานที่น้อยมาก แต่สิ่งหนึ่งที่ถูกสืบทอดมา คือ การทุ่มเทแรงกายแรงใจในการทำถึงสิทธิของตน
ลีโอนิดัสที่ 1 ยอดปฐมกษัตริย์ ที่เกิดมาเพื่อรบนั้น ได้ กล่าวถึงการ คงอยู่และดำรงไว้ของวิถีชาวสปาร์ตัน
ชาวสปาร์ตาเกิดมาเพื่อรบ
อาบไวน์แทนน้ำ เพื่อเสริมสร้างความแข็งแกร่งของร่างกาย เมินเฉยต่อเสียงร้องไห้ของเด็กน้อย เพื่อให้คุ้นเคยกับวิถีสปาร์ตา
เมื่ออายุ 7 ขวบ เข้าสู่โรงฝึก และ ฝึกตามหลักสูตร อะโกเก เพื่อทดสอบความภักดี และ ความสมบูรณ์แห่งการเป็นนักรบ
เมื่ออายุ 12 ขวบ จะให้ทิ้งเสื้อผ้าและข้าวของทั้งหมด เหลือเพียงผ้าคลุมสีแดง สอนให้นอนกลางดินกินกลางทราย และ การพุ่งแหลน ขว้างจักร
สอนให้ต่อสู้กันเอง
เพื่อเสริมสร้างความแข็งแกร่ง การต่อสู้กันเองชองชาวสปาร์ตันจึงกลายเป็นสิ่งสำคัญ ต้องมีความหวาดกลัวต่อสิ่งที่อยู่ตรงหน้า มีความอดทนต่อความยากลำบาก ไม่มีที่ว่างสำหรับผู้พ่ายแพ้ทางจิตวิญญาณ
อาวุธและเกราะของสปาร์ตา
อาวุธหลักของชาวสปาร์ตา คือ หอก ชื่อ โดรี ยาว 8 ฟุต ทำด้วยไม้คอร์เนล ชุดเกราะ คือ โล่กลมเหล็กหนาสีทอง หนักราวๆ 30 ปอนด์ ชื่อ ฮอปลอน อาวุธรองหรือดาบสั้น จะมีความยาว 17 นิ้ว ชื่อ โคพิส
เหตุการณ์แห่งประวัติศาสตร์ที่ควรค่าแก่การจดจำครั้งหนึ่ง คือ ชาวสปาร์ตา ได้ใช้จำนวนนักรบ 300 คน หยุด กองทัพของ เซอร์เซส ซึ่งมีจำนวน 80,000 คน ได้ในระยะเวลานั้น และ การต่อสู้อันทรงเกียรติ ถึงแม้การต่อสู้นั้นจะพ่ายแพ้ แต่ก็สมศักดิ์ศรี ทำให้กลายเป็นที่จดจำอย่างหนึ่งในหน้าประวัติศาสตร์ของอารยธรรม